Schat, mag ik je mijn schat voorstellen

Auteur: Johan Deckers, In regie van Jos Van Opstal

Seizoen 1995 - 1996

VERHAAL
Dr. Gerard Swaenepoel is een heel druk bezet gynaecoloog. Zijn vrouw Anne voelt zich erg verwaarloosd en, om hem hierop te wijzen, voert zij een minnaar ten tonele. De reactie bij haar man is wel anders dan ze verwacht had, want hij komt met een minnares op de proppen. Door een vergissing denkt hij dat een patiënte zijn minnares is, en als degene die moet doorgaan voor zijn minnares ook nog verschijnt, loopt alles behoorlijk uit de hand en volgen de misverstanden en komische situaties elkaar op in een razend tempo.

REGISSEUR
'Een jaar telt 365 dagen, 364 ervan ben ik wel op één of andere manier met toneel bezig.' Een 'bon mot' misschien, maar het typeert Jos Van Opstal ten voeten uit.
Van Opstal (°16 augustus 1947) is inderdaad, wat men heet, door de microbe gebeten. Op een leeftijd waarop de meesten onder ons zich enkel zorgen maken over een iets te opdringerige acne, bracht Jos zijn dagen al door met het instuderen van replieken …

Na enkele jeugdomzwervingen vond hij op zijn vijfentwintigste een definitieve stek bij de 'Zammelse Toneelvrienden'. Hij stond er 10 jaar onafgebroken op de planken tot hij met klamme handen inging op een verzoek van de vereniging om de regie op zich te nemen.
Zijn eerste stuk mocht er echter staan en Jos had de smaak te pakken. Van dan af zouden de regies mekaar in snel tempo opvolgen ... Toen hij, na enkele successen, ook bij andere gezelschappen gevraagd werd, achtte Jos de tijd rijp om zich te vervolmaken. Hij schreef zich in voor diverse opleidingen en volgde cursus bij Julien Beckers (Noord Theater), Roger de Paepe (docent Herman Teirlinck) en het A.K.V.T..

Na een vijftiental regies mag Jos zich ondertussen een expert in het blijspelgenre noemen. Toch zou Jos Jos niet zijn, mocht hij het hierbij laten. Zo schreef hij een paar jaar geleden met succes zijn eerste monoloog 'De vlieg' en legt hij momenteel de laatste hand aan 'Vijanden van het volk', een duoloog die in april in première gaat.
Wij mogen dan ook besluiten dat Jos Van Opstal waarschijnlijk geen 364 maar 365 dagen met toneel bezig is, al was het maar in 1996 ...

AUTEUR
Met 'Schat mag ik je mijn schat voorstellen' (1991) is Johan Deckers zeker niet aan zijn proefstuk toe. Na verschillende stukken over plaatselijke toestanden, schreef hij in 1985 'Het testament van Sir Macaron', een komische triller die meteen ook zijn doorbraak betekende. Later volgden 'Slipgevaar' (1987), 'Vladimir' (1989) en 'n doodgewoon avondje' (1988).

Johan Deckers(°14 juni 1955) is apotheker van beroep. Toch vindt hij naast het schrijven ook nog tijd om te regisseren bij het WVT (Westkappels Volkstoneel), waarvan hij één van de medestichters is.

Nu ja, een 'stilzitter' is hij nooit geweest (en zal hij waarschijnlijk ook nooit worden) als vader van vijf kinderen.

CAST
REGIE: Jos Van Opstal
REGIEASSISTENTIE: Inge Vanhoof
PRODUCTIEASSISTENTIE: Fanny Wouters

ACTEURS:         
Gerard Swaenepoel, gynaecoloog: Dirk Luysterborg
Anne, zijn vrouw: Nancy Heurckmans
Jean-Luc Courtois, zijn assistent: Karel Lievens
Francine, de meid des huizes: Katrien Vanhemelen
Eugène, dameskapper: Urbain Uytterhoeven
Erna Depoorter, de vreemde eend in de bijt: Ann Grumiaux  
Suzanne, een mooie verschijning: Karin Verachtert 

ACHTER DE SCHERMEN
Coördinatie: Kris Luyckx
Geluid en belichting: Marc Geuens - Rudi De Scheemaecker - Koen Maes - Patrick Coomans
Decorbouw: Juul Wouters - Jan Hooyberghs - Michel Buyens - Gert De Meyer - Herman Jansen - Dirk Luysterborg - Urbain Uytterhoeven - Rudi Vos
Decorinkleding: Fanny Wouters - Sonia Peeters - Carla Segers - Christa Vandenberk - Inge Vanhoof - Annemie Vrancken
Grime: Martine Peeters
Souffleur: Hilde Verachtert
Toneelassistentie: Chris Deckx - Sonia Peeters - Carla Segers - Chris Vos
Afficheontwerp: Fanny Wouters
PR: Peter Van Rompaey
Sponsoring: Urbain Uytterhoeven
Programmaboekje: Martine Peeters
Tapverantwoordelijke: Annemie Moons - Michel Buyens

Over de tapploeg: De Ootello-tapploeg werd in '90 opgericht. Na vijf jaar staan zij nog altijd gedurende meer dan een maand per jaar trouw op post. Het is dan ook een ongelooflijk allegaartje van verschrikkelijke noeste werkers, ongemeen lief en begaan. Een vriendelijk woord, een warme blik, een gulle lach: het zal hen deugd doen, de oude rakkers! (PS. Voor alle duidelijkheid: het is strikt verboden fooien te overhandigen; bij vaststelling van overtreding zal kordaat opgetreden worden.)